Θέλω να μεγαλώσω και γω το παιδί μου!



Τα Βλεφαρίσματα σε προηγούμενο άρθρο έγραψαν για Έναν απών πατέρα. Για να είμαστε δίκαιοι όμως θα πρέπει να αναφέρουμε και την άποψη του πατέρα που θέλει να μεγαλώσει το παιδί του, αλλά η μητέρα δεν επιτρέπει ούτε να το δει! 


Είμαι και εγώ μια χωρισμένη μητέρα, που  όπως όλες οι μητέρες θέλουμε το καλύτερο για το παιδί μας. Το θέμα της διατροφής μέχρι σήμερα είναι σημείο αγκάθι, αλλά προσπαθώ να μην αφήσω να επηρεάσει την σχέση μου με τον πρώην σύζυγό μου, καθώς  ο γιος μου είναι για μένα πολύ σημαντικός.

Τι γίνεται όμως όταν το παιδί γίνεται ο τρόπος για να εκδικηθούμε τον πρώην σύζυγό μας;  Όταν θεωρούμε ότι δεν πρέπει να τον αφήσουμε να δει το παιδί του, επειδή δεν φέρθηκε σε μας σωστά;

Ένα παράδειγμα που έχω πρόσφατο είναι ο Γιώργος.  Ένας άνθρωπος που λόγω της κρίσης, δεν κατάφερνε τα δύο τελευταία χρόνια του γάμου του να φροντίζει οικονομικά όπως θα ήθελε την οικογένειά του.  Η γυναίκα του, η Κατερίνα δούλευε σε μια μεγάλη πολυεθνική εταιρία ως στέλεχος και έγινε ο κύριος πυλώνας εισροών στην οικογένεια.   Σύντομα οι σχέσεις έγιναν εχθρικές, και το σπίτι γέμισε φωνές και κατηγόριες.  Αποτέλεσμα να βρεθεί ο Γιώργος και να γνωρίσει μια άλλη γυναίκα που του προσέφερε αυτό που δεν είχε στο σπίτι του, ενώ δεν άργησε να έρθει το διαζύγιο.

Το δικαστήριο φυσικά έδωσε την επιμέλεια ως συνηθίζεται στην μητέρα, και έκρινε την διατροφή που έπρεπε να πληρώνει μηνιαίως ο Γιώργος.  Δυστυχώς αυτή την διατροφή ο Γιώργος δεν μπορούσε πάντα να την δίνει.  Και οι καυγάδες συνεχίστηκαν και μετά το διαζύγιο.  Το πιο φοβερό όμως δεν ήταν οι καυγάδες αλλά η δυσκολία από την πρώτη στιγμή να δει το παιδί. Την Αννούλα.  Η Κατερίνα πάντα έβρισκε δικαιολογίες να μην αφήσει το παιδί να δει τον πατέρα της.  Υπήρχαν φορές που ο Γιώργος πήγαινε στο σπίτι την καθιερωμένη επίσκεψή του και δεν άνοιγε την πόρτα ή έλειπε από το σπίτι.  Για να πάρει το παιδί να μείνει Σαββατοκύριακο ούτε λόγος.  

Αναγκάστηκε στην συνέχεια να κάνει δικαστήριο για να βλέπει το παιδί του.  Το δικαστήριο έθεσε περιοριστικούς όρους και έτσι έβλεπε το παιδί του.  Αλλά η μικρή είχε μπολιαστεί με μίσος και λόγια εναντίον του πατέρα της και η σχέση τους ήταν τυπική.   

Η μητέρα της δεν δεχόταν ούτε δώρα από τον πατέρα.  Καθώς δεν δεχόταν να πάει να μείνει στο σπίτι του πατέρα της, και θέλοντας ο παππούς και πατέρας του Γιώργου να δει την μικρή, μια μέρα πήγε με τον γιο του.  Σαν παππούς είχε πάρει κουκλίτσες και ρουχαλάκια για την Αννούλα.  Έπρεπε να περιμένουν με τον Γιώργο στην είσοδο της πολυκατοικίας,  να δουν 10 λεπτά την μικρή, και να την χαιρετήσουν βλέποντας ότι η μικρή ένιωθε άβολα μαζί τους.  Πήρε τα δώρα και όταν ανέβηκε πάνω, η μητέρα της φώναξε να μην ξαναφέρει πράγματα στο παιδί "της", και τα πέταξε από το μπαλκόνι.

Τώρα πια ο Γιώργος έχει φτιάξει τα οικονομικά του.  Εξακολουθεί να έχει την σχέση που είχε. Αλλά του λείπει το παιδί του που προσπαθεί απεγνωσμένα να δει και να του πάρει ένα παιχνίδι.  Ξέρω πως πολλές από εσάς σας έχει πληγώσει ένα πατέρας που είχε μια εξωσυζυγική σχέση,  Μην καταστρέφετε όμως το παιδί σας.  Κρατήστε τον θυμό σας μακρυά, γιατί δεν φταίει το παιδί.  Σαφώς ένας πατέρας που προκάλεσε έναν χωρισμό, διαζύγιο και δεν είναι ιδανικός.  Αλλά όταν αυτός ο πατέρας πασχίζει να δει και να έχει καλές σχέσεις με το παιδί του μην του το στερείτε.   Το παιδί ακόμη και έτσι έχει ανάγκη και τους δύο γονείς.  Θέλει τα πρότυπά του.  Αν κάποιες φορές αδυνατεί να είναι εντάξει με τις υποχρεώσεις του, δώστε λίγο χρόνο.


Είναι κρίμα το παιδί να γίνεται τρόπος εκδίκησης.



Είναι χαμένη η μέρα που δεν γέλασες